Hvem daterte Benjamin Constant (schrijver)?

Henri-Benjamin Constant de Rebecque (Lausanne, 25 oktober 1767 – Parijs, 8 december 1830) was een Frans liberaal politicus, journalist en auteur van romans, essays en pamfletten.

Constant maakte deel uit van een republikeinse groep intellectuelen in het Zwitserse Coppet rondom Madame de Staël en werd door haar beschouwd als een tweede Charles de Montesquieu. Constant vond dat hervormingen moreel en politiek gezien veruit superieur waren aan revolutie; hij accepteerde de algemene wil van Jean-Jacques Rousseau, maar pleitte verder voor vergaande verdeling van macht, gematigdheid, een middenpartij en ministeriële verantwoordelijkheid.

Constant was een belangrijk klassiek liberaal theoreticus die zich interesseerde voor de verhouding tussen de staatsmacht en het individu en vanwege zijn conflict met Napoleon het land verliet. Tijdens de Honderd Dagen (1815) steunde hij Napoleon, maar raakte in conflict met diens opvolgers koning Lodewijk XVIII en koning Karel X. Hij beïnvloedde met zijn geschriften de liberalen in de eerste helft van de 19e eeuw en de Belgische Opstand.

Constant publiceerde ook een reeks boeken tegen en niet over religie, geïnspireerd door de filosoof Baron d'Holbach en de Duitse journalist Friedrich Melchior Grimm. De Franse literatuur in de 19e eeuw vertegenwoordigde hij met een opmerkelijke psychologische roman: Adolphe – Een anekdote, aangetroffen tussen de papieren van een onbekende en uitgegeven door Benjamin Constant.

Germaine de Staël, fullt navn Anne Louise Germaine de Staël-Holstein (født 22. april 1766, død 14. juli 1817) var en fransk forfatter av sveitsisk opprinnelse. Hun levde og virket under den franske revolusjon og Napoléon Bonapartes styre. Hun var en av Napoléons fremste motstandere. Hun var feiret for sin elegante konversasjonskunst, og deltok både i det kulturelle og det politiske liv. Hennes verker, både essays og skjønnlitteratur, hadde innflytelse på historien til den europeiske romantikken.

Hun var datter av den sveitsiske bankieren og Frankrikes finansminister Jacques Necker og var fra 1786 gift med den svenske ambassadøren Erik Magnus Staël von Holstein (død 1802). Hun hadde en populær litterær salong med flere fremtredende gjester, og hun kaltes derfor ofte Reine de Paris («dronningen av Paris»). Som sin far var hun tilhenger av revolusjonens progressive ideal. Dette kom særlig til uttrykk i verkene hennes; i Delphine, der hun fordekt gikk til angrep på den kirkelige vielsen og ekteskapets uoppløselighet, og i den erotiske romanen Corinne.